Baas in eigen buurt: hoe bewoners zelf bepalen hoe hun buurt eruit ziet en waar de overheid hun belastinggeld aan uitgeeft
Gelezen in Financial Times, 28/29 mei 2011
Engeland experimenteert met een nieuwe vorm van planning waarbij burgers meer te vertellen hebben over wat er in hun buurt gebeurt: “Localism”. In 17 buurten wordt nu proefgedraaid. Wat houdt het in? Gemeenschappen mogen zelf bepalen waar nieuwe woningen en bedrijfsterreinen worden gebouwd, en hoe ze eruit gaan zien (via het opstellen van een ‘neighborhood development plan’). En als publieke voorzieningen zoals bibliotheken of zwembaden dreigen te worden opgeheven, krijgen burgers de kans –en geld (hoeveel?)- om deze voorzieningen zelf te runnen. Er komen ook nieuwe regels voor vastgoed met een ‘gemeenschapskarakter’ zoals pubs, buurtcentra, markten: die mogen niet zomaar worden opgeheven, verkocht of gesloopt door de gemeente. Eerst krijgen burgergroepen de kans om het aan te kopen en door te zetten.
Bewoners moeten zich wel eerst organiseren. Een buurtgroep kan zich opgeven als ‘gekwalificeerde eenheid’, mits de doelstellingen iedereen ten goede komen, en tenminste 21 buurtbewoners actief lid zijn. Ingediende plannen moeten wel aan bepaalde eisen voldoen, en uiteindelijk door een referendum worden goedgekeurd.
Ik vind dit soort sociale experimenten erg interessant. Het zou best kunnen dat burgers zo inderdaad meer betrokken raken bij hun buurt, en zelf actief aan de slag gaan om de buurt beter te maken, in plaats van te wachten totdat de overheid langskomt en vervolgens klagen dat er niks van deugt. Localism kan de aanzet zijn tot een nieuw type gemeenschapszin, en ook kan het helpen tegen onzalige plannen van ambtenaren die niet echt snappen waar een buurt behoefte aan heeft. Misschien brent het dus de burger en de overheid dichter bij elkaar, en dat is hard nodig. Maar veel zal natuurlijk ook afhangen van de middelen die er zijn om publieke voorzieningen in stand te houden. Critici zien het hele ‘big society’ idee van de regering Cameron als een verkapte bezuiniging, omdat niet alleen de verantwoordelijkheid maar ook de rekening deels bij de burger wordt gelegd (die het toch al niet makkelijk heeft). Tenslotte is er het risico dat de hardste schreeuwers en lobbyisten hun zin krijgen (want wie zich organiseert, bepaalt), tot ongenoegen van een zwijgende minderheid die geen tijd heeft voor buurthobby’s. Afijn, we zullen het zien. Eind dit jaar loopt het experiment af, en wordt besloten of heel Engeland aan het localism gaat.
Lees het artikel hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten